Raath is van oorsprong een van de vier afzonderlijke kernen die inmiddels vergroeid zijn met Bingelrade.

Op een pleintje bij de wegkruising Dorpsstraat-Kruisstraat te Bingelrade staat dit oude puthuisje met een hoge dakspits bedekt met leien:
"Het puthuisje van Raath"

Het puthuisje werd gebouwd in 1664.
 Op een der kapbalken staat de bouwdatum A.O 1664 den 1 december. 

   Binnen zijn duidelijke sporen aanwezig van voormalig vak- en latwerk, alsmede verschillende in- en uitgezwenkte dakconsoles van hout.
Uit een en ander kan worden afgeleid, dat er aanvankelijk slechts wanden waren van doorzichtig latwerk, waaromheen in
de eerste helft van de 19de eeuw het huidige muurmerk van mergelblokken werd opgetrokken op een onderlaag van baksteen.
 

In het huisje bevindt zich de ronde, bakstenen waterput met een diepte van ongeveer 30 meter.
Het raderwerk is nog gedeeltelijk aanwezig en is gemaakt van hout met uitzondering van twee tandwielen met vierkante assen van smeedijzer.
Het water werd, nadat het met de putemmer naar boven was gehaald, in een watergoot uitgegoten.
De watergoot kwam uit in een hardstenen wateruitloop aan de buitenkant van het puthuisje.
Daar werd het putwater in emmers opgevangen.

Rijksmonument met nummer 26918

't Pöthuuske va gen Roath

 't Pöthuuske is ee van de bekèndste geboewe van de ouw gemeente Bèngelder.
Boave in de sjpits sjteet 'tjoartal1664 oeëtgebeeteld.
De pöt zelf is dènkelik nog ouwer. Wiejnieë dae is gesjlage is mich neet bekènd.

't Is doew geboewd in vakwerksjtieel, later is doa een moeer va mergelblök ombiej gezat,
dènkelik vuuer 't ongerhouwt.
 
De pöt lieëverde drinkwater vuuer miensj en deer in de omgaeving.
De meeste boereluuj ho uwe ene pool vuuer 't vieë, dat sjaelde ene hoop gesjouw.

Water hoale woar 't werk van de hoeësvrow, diej gong dan mit twieë tobbe noa de pöt.
Woar 't toew, dan gong ze de sjluuëtel hoale biej de luuj naeve 't pöthuuske,
es ze zelf geene sjluuëtel hou we.
 
Woar 't oape, dan woeërt op de buurt gewacht.
Onger dat wachte woar ti eed om de lètste nuujtes oeët te wissele.
Dat doa ooch veuël is geroddeld, sjprik va zelf.
Es 't dan di een buurt wo ar, leetste 't tönke zakke doeër aan 't raad te drieë.

Eé tönke woar boaveen éé onge.
 
Zoeë tönke woar genog om twieë tobbe te völle, dat woar éne gank (ene kieër goan).
't Tönke woeërt in de sjtene göt binne laeg gesjöt, ongertösje sjtong ene tob boeete onger de göt,
dae angere woeërt later d'r onger gezat.
 
Soms woare koajonges in de buurt, dan woeërt waal èns ene tob d'r onger oeet gehold.

 Heemkunde vereniging de 4Sprunk

 
Het puthuisje van Raath omstreeks 1950

Puthuisje van Raath

Het op een kleine kapel lijkend romantisch puthuisje heeft wit afgestreken buitenmuren
en een vierkant puntvormig dak.
Het monumentale puthuisje werd in 2010 gerestaureerd en staat in het Monumentenregister ingeschreven onder nummer 26918. 

Kasteel Raath

Vlakbij het puthuisje ligt in de Kruisstraat het Kasteel Raath.

Het oorspronkelijke kasteel lag iets zuidelijker en werd in 1686 gebouwd door de drossaard
van het graafschap Amstenrade, de Heer Gerard Duijkers.
Het kasteel werd in 1751 door leden van de Bokkenrijdersbende in brand gestoken.

Het huidige vierkante kasteel werd in 1804 opgetrokken uit bakstenen met natuurstenen vensteromlijstingen onder een mansardetentdak.
Het huis wordt geflankeerd door twee wit gepleisterde lage bijgebouwen
die een klein voorplein begrenzen.
De laatste van de familie Duijkers die het kasteel bewoonde was Coenraad Jos Duijkers (overleden 1808).

Het pand staat ingeschreven in het Monumentenregister onder nummer 6524.