DE DODENDRAAD Langs de BELGIsche grens w.o. i ©

Om de grote vluchtelingen- en informatiestroom tijdens de Eerste Wereldoorlog (28 juli 1914 tot 11 november 1918)
naar het neutrale Nederland te stoppen, werd in 1915 en 1916 door de Duitse bezetter in België over een lengte van
meer dan 300 kilometer een elektrisch afschrikking hek aangelegd tussen België en Nederland.
De onder spanning (2000 volt) staande draad, ook wel "dodendraad" genoemd, liep van Aken tot Cadzand.
In die tijd was het gevaar van elektriciteit bij een groot deel van de bevolking niet bekend en
dit leidde dan ook tot veel doden en ernstige ongelukken aan de draad.
In Molenbeersel werd de draad in februari 1916 geplaatst en kon men niet naar het Nederlandse
Haler-Uffelse gaan zonder het gevaar te lopen te worden geëlektrocuteerd.

In nauwe samenwerking met de Belgische gemeente Kinrooi, de Nederlandse gemeente Leudal, de Nederlandse provincie
Limburg en de eigenaars van de grenshoeve "Kempkes" én dankzij de medewerking van veel mensen uit België en
Nederland, werd in Molenbeersel met grote historische precisie over een lengte van 50 meter een stuk van de "draad",
een hek, een wachthuisje en een deel van een schakelhuisje gereconstrueerd. Tevens werd een infokiosk gebouwd.
Als locatie werd de plaats gekozen waar de grens tussen beide landen altijd een beetje "vaag" is geweest,
namelijk bij het voormalige smokkelaars café "Kempkes" (fam. Kuppens).
Dit, sinds 1985 leegstaande en thans geheel bouwvallige pand, ligt net op de grens tussen
het Belgische Molenbeersel en het Nederlandse Haler-Uffelse bij grenspaal 146.

 

Woensdag 17 maart 2010 werd het vredesmonument op de hoek van de Vlasbrei en Uffelseweg
officieel onthult door de burgemeesters A. Verhoeven van Leudal en H. Brouns van Kinrooi.
Ter gelegenheid van de onthulling is een brochure gemaakt met allerlei achtergrondinformatie.
Verkrijgbaar bij o.a. de Heemkunde vereniging in Kinrooi en bij het Regionaal Informatie
en Ontmoetingscentrum De Uffelse molen in Haler-Uffelse (kosten euro 2,50).

 

 

 

 

 

 

 

Een post onmiddellijk aan de grens. De afsluiting van (land)wegen bij de grens gebeurde via
hekken van ijzergaas. De hekken konden alleen door een Duitse post-commandant worden geopend

 

 

 

 

Een Duitse patrouille op Belgisch grondgebied bij de dodendraad.

 

 

 

 

 

 

 

Een paneel met hendels waarmee de spanning op de draad kon worden aan- en uitgezet

 

Een waarschuwingsbord bij de elektrische draad.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De draad is verdwenen maar de herinneringen blijven ...
herinneringen die we nooit mogen vergeten, ook al is er niemand meer die het kan navertellen.
Zo ontstaan monumenten met een betekenis en grenzen die vervagen.